Vanaf vrijdag 16 oktober worden de stembrieven voor de Sociale Verkiezingen 2020 verspreid op de BASF TBE. Je kan je stem uitbrengen vanaf die dag t.e.m. dinsdag 24 november. Op basis van de resultaten worden de mandaten voor arbeiders en bedienden in het CPBW en de Ondernemingsraad opnieuw verdeeld onder de drie vakbondsfracties. In aanloop van de verkiezingen zullen we onze kandidaten ‘in the picture’ zetten met een kort interview. We geven nu het woord aan Birgitte Deré, sinds kort syndicaal afgevaardigde voor het ABVV.
Dag Birgitte, kan je jezelf even kort voorstellen?
Hallo! Ik ben Birgitte Deré, 34 jaar, woon in Merksem en werk sinds oktober 2007 in de A-ploeg op het Acrylzuurbedrijf. Sedert september 2019 heb ik het syndicaal mandaat overgenomen van mijn collega, Ronald Bresseleers, die nu geniet van een welverdiend brugpensioen. Buiten mijn tijd op BASF ben ik niet vies van een cursus of een renovatie, maar het liefst vertoef ik bij mijn 3 fantastische dochters en mijn vriendin. Af en toe een citytrip of een goede massage en een cocktail op een warm strand maken mij weer helemaal zen.
Je komt bij de sociale verkiezingen op voor het ABVV. Waarom kies je voor de rode vakbond?
Democratie, rechtvaardigheid, gelijkheid en solidariteit zijn niet enkel de waarden van het ABVV, het zijn ook de waarden die ik in mijn opvoeding van thuis uit heb meegekregen. In die zin is het niet echt een keuze, het is eerder een gevoel van thuiskomen. De Sociale Zekerheid en onze syndicale rechten blijven ook vandaag nog van groot belang, en moeten ook in deze tijd nog actief verdedigd worden. De strijd tegen discriminatie krijgt mijn volle aandacht, daarvoor wil ik me in de komende periode dan ook extra inzetten.
Welke rol heb je tot nu toe opgenomen binnen het ABVV-team?
Als recente nieuwkomer was mijn inbreng bij het ABVV-team tot nu toe eerder beperkt, maar ik ben me aan het inwerken in de syndicale materie en neem deel aan de syndicale vergaderingen. De rondgangen voor de toelichtingen van het eerste voorakkoord van de bedrijfs-CAO waren een heel interessante ervaring. Als je op een productiebedrijf werkt, lijkt het soms alsof je nooit van je eilandje komt. Het was een welkome verrijking om met collega’s van andere bedrijven in dialoog te gaan en om vast te stellen dat dezelfde problemen op verschillende plaatsen terugkomen.
Wat vind je de belangrijkste verwezenlijkingen van het ABVV in de voorbije periode?
De insourcing van de magazijniers en de logistieke medewerkers is een sterke verwezenlijking. Het ABVV benadrukt ook steeds het belang van recurrente brutoloonsverhogingen en arbeidsduurvermindering, wat je steeds merkt aan de bedrijfs-CAO’s. Ook de petitie voor het behoud van de landingsbanen was een mooie verwezenlijking, gezien het resultaat. Ik ga ervan uit dat we rond deze punten ook in de volgende periode het overleg zullen trekken.
Welke zaken moeten volgens jou anders op de site? Waarvoor wil jij je persoonlijk inzetten?
Tijdens de CAO-toelichtingen viel het mij toch op dat de vraag naar extra personeel in de ploegen zeer groot is. Daarom denk ik dat we de shiftfactor van dichterbij moeten gaan bekijken, want die is niet rechtvaardig voor collega’s in kleinere ploegen, terwijl ook grote ploegen soms met bezettingsproblemen kampen. Een ruime bezetting is noodzakelijk om het werk werkbaar te houden en om de verlofzekerheid te versterken.
Persoonlijk wil ik mij extra inzetten voor diversiteit op de site en een einde maken aan discriminatie, racisme en seksisme. Uiteraard ben ik net zoals mijn medekandidaten van het ABVV voorstander van de sociale en solidaire waarden die onze kleur vertegenwoordigt. Werkbare jobs werden de laatste decennia steeds meer uitbesteed aan interimarbeid of tijdelijke contracten. We moeten die zo veel mogelijk terug binnenhalen om iedere werknemer volwaardige rechten te geven, met een vast contract in de chemiesector.
We moeten blijven streven naar meer vrije tijd in deze hectische werkomgeving, waar het credo van steeds meer flexibiliteit en werkdruk de norm geworden zijn. Ik refereer hier naar een grotere uitval van collega’s omwille van te veel druk op de schouders en de stijging van burn-outs. Tekenend is dat de werkgevers een nieuw re-integratie– en zorgbeleid hebben ontwikkeld, maar dat dit nieuwe beleid pervers genoeg niet per definitie ten goede komt aan de werknemer.
Verder wil ik benadrukken dat recurrente brutoloonsverhogingen een eerste vereiste zijn om ons sociaal systeem werkbaar te houden. Een eerlijke bijdrage van iedereen, dus ook van de werkgevers, is een must om te voorkomen dat we afglijden naar Amerikaanse toestanden. Je weet wel: drie jobs om een perperdure ziekteverzekering te kunnen betalen, anders valt men uit de boot, met alle nefaste gevolgen van dien.
Tot slot… als vrouw vind ik het stilaan tijd worden dat we op onze site meer participeren in het sociaal overleg, want dat is zeker bij de arbeiders een mannengebeuren. Strevende naar meer gelijkheid en rechten, en tegen eender welke vorm van discriminatie heb ik dus niet enkel als arbeider, maar ook als vrouw beslist om me kandidaat te stellen bij de sociale verkiezingen van 2020.
Hartelijk bedankt en respect voor je engagement!
