Interview met Ivo Janssen: Arbeidsduurvermindering!

abvv-basf-tbe 11 februari 2020

Vanaf vrijdag 16 oktober worden de stembrieven voor de Sociale Verkiezingen 2020 verspreid op de BASF TBE. Je kan je stem uitbrengen vanaf die dag t.e.m. dinsdag 24 november. Op basis van de resultaten worden de mandaten voor arbeiders en bedienden in het CPBW en de Ondernemingsraad opnieuw verdeeld onder de drie vakbondsfracties. In aanloop van de verkiezingen zullen we onze kandidaten ‘in the picture’ zetten met een kort interview. Als tweede in de rij komt Ivo Janssen, woordvoerder van ABVV BASF TBE.

Dag Ivo, kan je jezelf even kort voorstellen?

Ik ben 59 jaar en woon in Berendrecht. Na enkele jaren in de jeugdsector gewerkt te hebben en een jaartje bij chemiebedrijf Rhône-Poulenc ben ik in 1993 op BASF terechtgekomen. Als productiemedewerker heb ik de bouw en opstart van de steamcracker meegemaakt. In 2000 ben ik verkozen voor het CPBW en sinds 2008 ben ik woordvoerder voor ABVV en vrijgesteld.

Je komt bij de sociale verkiezingen op voor het ABVV. Waarom kies je voor de rode vakbond?

Ook al zijn in de loop der jaren jobs geëvolueerd, en zullen ze in de toekomst nog meer evolueren, voor mij blijven de 3 hoofdzaken waarrond het ABVV zich profileert voorop staan. Deze zijn tewerkstelling, een vast en degelijk inkomen en een goede werk-privébalans met o.a. voldoende verlofdagen (streefdoel is een maximale arbeidsduur van 32u) en goede eindeloopbaanregelingen.

Ik erger mij al jaren, en nog steeds, aan de "survival of the fittest" mentaliteit op de werkvloer. Wie het even moeilijk heeft, fysiek of mentaal, of wie een buitenbeentje is in de groep, wordt al te gauw aan de kant geschoven. Als ABVV is het ook onze bekommernis om iedereen de garantie te geven op een goede arbeidsplaats van de eerste tot de laatste dag van de loopbaan.

Bovendien vind ik dat een vakbond ook een maatschappelijke rol te spelen heeft. Want opkomen voor de verbetering van arbeidsomstandigheden in ons eigen bedrijf is uiteraard belangrijk, maar een vakbond moet ook nationaal en internationaal druk zetten op het beleid om de rechten van de zwaksten in de samenleving te verdedigen. Het ABVV neemt hierin al jaren het voortouw.

Welke rol heb je tot nu toe opgenomen binnen het ABVV-team?

Als woordvoerder van de ABVV fractie heb ik de eindverantwoordelijkheid voor zowel de inhoudelijke standpunten als voor de manier waarop wij als fractie werken. Concreet verzorg ik de communicatie naar onze leden en word ik in de eerste plaats door de werkgever bevraagd of aangesproken in discussies of overlegmomenten. Je vindt mij dus vaak op het syndicaal bureel of op vergaderingen.

Ik draag er ook zorg voor dat iedereen van onze fractie zich kan ontwikkelen in zijn/haar vakbondswerk en tracht ze zoveel mogelijk hierin te ondersteunen. Als vrijgestelde overleg ik ook dagelijks met de collega’s van de andere vakbonden. Doel is steeds zoveel mogelijk gemeenschappelijke standpunten in te nemen.

Heb je nood aan een gesprek omdat je problemen hebt op je werk dan kan je bij mij terecht. Ik help je zoveel als mogelijk bij gesprekken met de personeelsdienst of met je leidinggevende.

Wat vind je de belangrijkste verwezenlijkingen van het ABVV in de voorbije periode?

Als ABVV-fractie hebben we steeds een actieve rol in het overleg en in het aankaarten van problemen. Enkele voorbeelden waar we het voortouw genomen hebben waaraan ik onmiddellijk denk zijn de onderhandelingen bij logistiek en de interventiedienst, de conflicten bij caprolactam, acrylzuur en anon, en de verhoging van de ploegbezettingen bij MDI. En laat ik dan ook de CAO onderhandelingen en vele andere overlegmomenten niet vergeten.

We zijn er ook in geslaagd om nieuwe dingen te lanceren. De vraag naar arbeidsduurvermindering kwam van ons en heeft geleid tot de invoering van DGB-dagen. Het fietsleaseplan, ingevoerd buiten de CAO-onderhandelingen, is er gekomen op onze uitdrukkelijke vraag. Voor het taxibusje voor de shiftmedewerkers die in Antwerpen wonen hebben wij zelf offerte gevraagd om de werkgever te overhalen dit in te voeren. Gelukkig hebben we voor al deze punten ondersteuning gekregen van de andere fracties.

Een ander initiatief dat mag gezien worden was de petitie in 2018 voor het behoud op 55 jaar van de instapleeftijd voor landingsbanen voor zware beroepen. Vermits we deze zijn gaan afgeven aan VOKA en de ministers van tewerkstelling en pensioenen heeft dit wel wat aandacht gekregen. Dit heeft geleid tot een nationale petitie, met als gevolg dat de leeftijd voor landingsbaan niet is verhoogd zoals gepland was. Ook rond nationale thema’s hebben we steeds getracht ons steentje bij te dragen.

Welke zaken moeten volgens jou anders op de site? Waarvoor wil jij je persoonlijk inzetten?

Er is een groot personeelsverloop op BASF en "de juiste mensen" vinden blijkt niet gemakkelijk te zijn. Om dit te veranderen zal de werkgever in zijn personeelsbeleid heel wat meer moeten doen dan nu. BASF tracht zich aantrekkelijker te maken door realisaties van andere ondernemingen over te nemen en huppelt daardoor steeds achteraan.

BASF moet het voortouw nemen en inspelen op de vraag naar een betere werk-privébalans door het invoeren van meer flexibele roosters, door voldoende medewerkers in elke dienst/ploeg, door meer aangepast werk, door meer inspraak van medewerkers toe te staan, door minder krampachtig om te gaan met deeltijdsen, door de vacatures meer te richten naar capaciteiten en talenten van mensen dan naar diploma’s, door meer faciliteiten aan te bieden op de werkvloer tijdens de betaalde arbeidstijd en door echte loonsverhoging i.p.v. door een fiscale trukendoos open te trekken.

De ‘jobs’ van vandaag worden voor velen op termijn een sleur naar hun pensioen, een pensioen dat steeds achteruit wordt geschoven, hoog tijd dus om meer aangepaste volwaardige taken te creëren die deeltijds kunnen ingevuld worden zonder verlaging van looncategorie.

Hartelijk bedankt, Ivo. Veel succes!