Vanaf vrijdag 16 oktober worden de stembrieven voor de Sociale Verkiezingen 2020 verspreid op de BASF TBE. Je kan je stem uitbrengen vanaf die dag t.e.m. dinsdag 24 november. Op basis van de resultaten worden de mandaten voor arbeiders en bedienden in het CPBW en de Ondernemingsraad opnieuw verdeeld onder de drie vakbondsfracties. In aanloop van de verkiezingen zullen we onze kandidaten ‘in the picture’ zetten met een kort interview. We geven nu het woord aan Kim Luickx: een strijdbare militant die altijd op de afspraak is, en zich voor het eerst kandidaat stelt voor de Ondernemingsraad.

Dag Kim, kan je jezelf even kort voorstellen?

Hallo iedereen. Mijn naam is Kim Luickx , ik ben 39 jaar oud en papa van 2 fantastische dochters. Ik ben ongeveer 20 jaar in dienst bij BASF en sta op de steamcracker in de C-ploeg. Buiten het werk ga ik al eens graag snookeren of pokeren. Als daar een pint bij wordt gedronken, zal ik niet snel neen zeggen.

Reizen doe ik ook heel graag, en dan het liefst naar minder bekende landen zodat je het authentieke leven van de mensen daar nog kunt ervaren. Zo zie je de verschillen tussen het “rijke Westen” en de rest van de wereld. Op die manier ben ik overtuigd geraakt dat het beter kan – én moet – voor een groot deel van de mensen op onze aardbol.

Dit begint voor mij bij de vakbond, omdat die toch de gewone mensen steunt en bijstaat. Organiseren van de werknemers is van levensbelang en hoe sterker we met onze vakbond staan, hoe beter we de rechten van de iedereen kunnen verdedigen. Ik kijk er dan ook naar uit om zoveel mogelijk collega’s te kunnen helpen en steunen!

Je komt bij de sociale verkiezingen op voor het ABVV. Waarom kies je voor de rode vakbond?

Ik ben eigenlijk al heel mijn “carrière” lid van het ABVV, en ik ga ook naar elke actie die onze vakbond organiseert. Het ABVV is de meest strijdbare vakbond. Via actie kan je dingen veranderen, zo toont het verleden.

Ik heb er een hekel aan als iemand onrecht wordt aangedaan. Dan kan ik niet zwijgen, en zal ik dit proberen oplossen. Vooral discriminatie – zoals racisme – vind ik niet kunnen. Het ABVV verzet zich uitdrukkelijk tegen elke vorm van discriminatie, en daar vind ik mezelf in terug.

Welke rol heb je tot nu toe opgenomen binnen het ABVV-team?

Ik probeer de collega’s te informeren over het waarom en wanneer onze vakbond een actie of betoging houdt. En uiteraard ben ik daar dan ook zelf aanwezig.

Ik lees nauwgezet de syndicale verslagen, en zal ook proberen om het “gevoel” dat op de vloer heerst over te brengen naar de top van onze vakbond op BASF.

Verder zal ik de vragen die ik krijg van collega’s zo correct mogelijk beantwoorden, en waar nodig help ik hen verder.

Wat vind je de belangrijkste verwezenlijkingen van het ABVV in de voorbije periode?

Het feit dat we het pensioen met punten hebben kunnen tegenhouden, vind ik fantastisch! De pensioenuitkeringen in België zijn al laag, en met het puntensysteem had je helemaal niet meer geweten op hoeveel je nu eigenlijk recht zou hebben op je oude dag.

De clash met de regering Michel over het “puntenpensioen” dateert van 2018, en uiteraard was het gemeenschappelijk vakbondsfront cruciaal. Maar het mag gezegd dat het ABVV een leidende rol heeft gespeeld, met uiteindelijk een betoging van meer dan 70.000 mensen in Brussel. Als je daar dan tussen loopt geeft dat toch wel een speciaal gevoel… Dat is pas echt “SAMEN STERK!”

Op onze site is het vermijden van zelfroosteren en de creatie van de DGB-dagen een echte pluim voor onze delegatie. Nogmaals bedankt!

Welke zaken moeten volgens jou anders op de site? Waarvoor wil jij je persoonlijk inzetten?

Al zeker rond de “shiftcompensatietijd”. Het begint al met de onrechtvaardige wedloop om geen seconde te laat te badgen, anders dien je een kwartier verlof op te geven. Op sommige andere bedrijven op de Scheldelaan word je zelfs gecompenseerd voor de tijd dat je “extra” – d.w.z. bovenop de standaard 8 uur – aanwezig bent op de site.

Feitelijk moet je het volledige traject van je eigen voordeur tot je werkplaats bekijken. Kom je met de bus, dan moet je 25 minuten vooraleer de shift begint op de site aankomen. Dat leidt tot soms zéér vroege opstaptijden, en zo verlies je toch wel heel wat tijd.

Mijn bus is onlangs weer met 5 minuten vervroegd, omdat we pas om Xu40 op de site toekwamen. Ik was altijd op tijd op mijn bedrijf dus die 5 minuten hebben in mijn ogen niks veranderd. Alleen vertrek ik nu thuis 5 minuten vroeger. Als hiervoor een aantal minuten per dag kunnen worden opgebouwd in de vorm van verlof, waardoor je een paar dagen op een jaar kunt thuis blijven, is dat al veel minder storend. Dan heb je toch het gevoel dat er iets tegenover staat, wat het een pak rechtvaardiger zou maken.

Verder mogen de maximumbezettingen van de ploegen zeker uitgebreid worden. Zo komt er ruimte vrij om bijvoorbeeld de “shiftcompensatietijd” te introduceren 😉. Maar evengoed kan het werk op die manier beter gespreid worden aangezien het steeds drukker, meer en groter wordt. Ook zou er dan meer tijd zijn voor (informele) opleiding. Wat onze baas toch ook zal waarderen. Kortom: grotere ploegen aub!

Een hoger loon – opdat de productiviteitswinsten niet louter en alleen naar de aandeelhouders zouden vloeien – is natuurlijk altijd een strijdpunt voor een vakbond. En dan heb ik het niet zozeer over “cafetariaplan-achtige” verloningsvormen, maar over een daadwerkelijke verhoging van de brutolonen. Zo kunnen we volledig zelf bepalen waar we ons inkomen aan uitgeven, en worden er tenminste voldoende sociale bijdragen betaald. De meerderheid van de werkenden in ons land kunnen zich geen cafetariaplan permitteren zonder hun pensioen- en andere sociale rechten “op te eten”. Dat maakt zo’n verloningsvormen fundamenteel discriminerend.

“Fingers crossed” dat we aan deze puntjes iets kunnen veranderen. Ik ga alvast proberen!!

Hartelijk bedankt en respect voor je engagement!

Dit interview werd gepubliceerd in "Over De Rooie Special Edition - Sociale Verkiezingen 2020 (6)".

Het voorstellingsfilmpje van Kim