Vanaf vrijdag 16 oktober worden de stembrieven voor de Sociale Verkiezingen 2020 verspreid op de BASF TBE. Je kan je stem uitbrengen vanaf die dag t.e.m. dinsdag 24 november. Op basis van de resultaten worden de mandaten voor arbeiders en bedienden in het CPBW en de Ondernemingsraad opnieuw verdeeld onder de drie vakbondsfracties. In aanloop van de verkiezingen zullen we onze kandidaten ‘in the picture’ zetten met een kort interview. We geven nu het woord aan Wim Ceunen, procesoperator op de Steamcracker en momenteel reeds syndicaal afgevaardigde.

Dag Wim, kan je jezelf even kort voorstellen?

Sinds 2012 ben ik actief bij het ABVV op de site, eerst zonder mandaat, dan als plaatsvervanger en de voorbije 4 jaar met een effectief syndicaal mandaat. Ik ben 40 jaar en sta in de D-ploeg op de Steamcracker, waar ik sinds 2001 ben tewerkgesteld. In mijn vrije tijd ben ik vader van twee pubers, muzikale veelvraat en ook syndicalist, want dat stopt niet na de arbeidstijd. Ik ben allergisch voor onrechtvaardigheid, racisme, discriminatie,... dat werd me met de paplepel ingegeven. Verder ben ik van mening dat het kapitalisme dagelijks bewijst dat het niet in staat is om op een duurzame manier de noden van onze samenleving te lenigen. De actualiteit volgen en over politiek en economie lezen zijn voor mij dus dagelijkse kost, maar ik drink ook graag pinten met delegees van andere bedrijven op de Scheldelaan. Er is een sterke band onder die kameraden, verschillende van hen zijn echte vrienden en er is een efficiënt syndicaal netwerk. We zijn steeds op de hoogte van het reilen en zeilen op elkaars bedrijven.

Je komt bij de sociale verkiezingen op voor het ABVV. Waarom kies je voor de rode vakbond?

Toen ik me op de arbeidsmarkt waagde en via ACTA (een opleidingsproject zoals SIRA) in de chemie belandde, maakte ik snel kennis met de ABVV-afgevaardigden op mijn stagebedrijf. Die vertelden me over het belang van een sterke vakbond in grote bedrijven, over de tegengestelde belangen van werknemers en werkgevers, over cao-onderhandelingen en sociaal overleg. Zo werd ik lid van het ABVV.

De ondersteuning die ik van het ABVV kreeg op een moment dat het heel moeilijk ging, persoonlijk en op het werk, overtuigde me om actief te worden in de delegatie op BASF. Door deel te nemen aan manifestaties en vergaderingen leerde ik de vakbond beter kennen en ik voelde, na een heel donkere periode, de drang om terug actief te strijden tegen onrecht en ongelijkheid, op de werkvloer en ernaast.

Iedereen voelt aan dat er iets scheelt met de verdeling van de rijkdom, met justitie, met het politieke schouwspel waar we chronisch toeschouwer van zijn. lk kwam door persoonlijke ervaringen en door veel te lezen tot het besef dat de belangrijkste tegenstelling die een rechtvaardige en duurzame samenleving tegenhoudt, de tegenstelling is tussen arbeid en kapitaal. Die maatschappijkritiek vond ik terug bij het ABVV en die wil ik ook levend houden binnen het ABVV. En binnen onze delegatie.

Welke rol heb je tot nu toe opgenomen binnen het ABVV-team?

De voorbije 4 jaar was ik effectief syndicaal afgevaardigde. Ik tracht steeds deel te nemen aan de maandelijkse syndicale vergadering, de mobiliteitscommissie en de shiftcommissie, ik geef af en toe bijstand aan collega’s die ‘op het matteke moeten komen’, ik doe rondgangen in de bedrijven om met de collega’s te converseren over de cao of andere ‘hot topics’. Dat zorgt soms voor tamelijk exotische werkroosters, aangezien ik normaal in ploegen werk. Gelukkig krijg ik de volle ondersteuning van mijn ploeg en ploegleiding om mijn engagement op te nemen.

De voorbije 4 jaar heb ik mijn steentje bijgedragen aan de communicatie, zoals onze nieuwsbrief ‘Over De Rooie’, Facebook, af en toe een mail naar de leden als Ivo er even niet was, … Momenteel werk ik hard aan de campagne voor de sociale verkiezingen, die door de coronacrisis een beetje door elkaar werd geschud.

Wat vind je de belangrijkste verwezenlijkingen van het ABVV in de voorbije periode?

Ik was er zelf bij toen we voor onze eis rond shiftcompensatietijd (alternatieve ‘glijtijd’ voor de shift) twee DGB-dagen extra verkregen. Dat was een positieve ervaring, waarbij de kracht van een vakbondsfront tijdens de onderhandelingen nog eens heel duidelijk werd. Samen met Peter Zaman van ACV heb ik toen een powerpoint-presentatie gebracht voor de directie om uit te leggen dat er in shift heel wat arbeidstijd niet wordt gecompenseerd en dat er op andere bedrijven oplossingen voor zijn. De directie wou er niet op ingaan, maar zag zich wel genoodzaakt om extra verlofmogelijkheden toe te kennen. We zullen op die nagel blijven kloppen, want wat mij betreft is ‘afgelost is naar huis’ uit de laatste cao maar een kleine tegemoetkoming aan een beperkte groep, die bovendien het busvervoer niet echt stimuleert. Als 100% busgebruiker vind ik dat niet erg verstandig en het is ook niet echt rechtvaardig. Voer voor de volgende cao dus.

Verder denk ik dat we een voorbeeldige strijd hebben geleverd voor het behoud van de landingsbanen. Dat is van ‘binnen den draad’ met een petitie gestart, die we gingen afgeven aan Hans Maertens en Wouter De Geest bij VOKA. Ik mocht ze persoonlijk overhandigen, een moment dat ik ook niet snel zal vergeten. De petitie werd overgenomen, eerst in de chemie, daarna in andere sectoren, tot uiteindelijk een geslaagde stakingsdag de werkgevers en politici tot inkeer bracht. Daardoor kunnen collega’s met een zwaar beroep nog steeds deeltijds gaan werken vanaf 55 jaar met beperkt loonverlies, en daar zijn ze ons heel dankbaar voor.

Welke zaken moeten volgens jou anders op de site? Waarvoor wil jij je persoonlijk inzetten?

Waar ik persoonlijk voor zal blijven ijveren is een grotere betrokkenheid van de collega’s bij het sociaal overleg op de site. Door meer aanwezig te zijn op de werkvloer, door nog meer te communiceren, door te zorgen dat het overleg meer formeel wordt gevoerd en genotuleerd. Dat er geen verslagen zijn van de verschillende commissies is bijvoorbeeld geen goede zaak. Ook aan transparantie moet worden gesleuteld, bijvoorbeeld rond het beheersen van de corona-pandemie.

Verder denk ik dat de behoefte aan meer personeel algemeen is op heel de site: om de werkdruk te verlagen, om verlofplanningen menselijker te maken, om een beter shiftsysteem mogelijk te maken, om de arbeidsduur verder te verminderen. Dat is meteen ook een echte investering in veiligheid en gezondheid, die meer brengt dan pakweg ‘stoel-yoga’.

Om echte verbeteringen te bekomen, is een goede samenwerking met de andere vakbonden noodzakelijk. Ook daar denk ik dat we in de toekomst nog vooruitgang kunnen boeken. De strijd tussen de kleuren is voor mij veel minder belangrijk dan wat we samen realiseren in het sociaal overleg en op de werkvloer. Ik denk dat progressieve en strijdbare militanten in elke vakbond veel voor hun collega’s kunnen betekenen. Maar het ABVV blijft wel de real deal natuurlijk: wij hebben veruit de meest gemotiveerde militanten. Dus geef je stem maar aan ons, we zullen ze zinvol benutten :-)

Hartelijk bedankt en respect voor je engagement!

Dit interview werd gepubliceerd in "Over De Rooie Special Edition - Sociale Verkiezingen 2020 (4)".

Het voorstellingsfilmpje van Wim