Met zo’n 70.000 waren we in Brussel op 16 mei om te betogen tégen de pensioenafbraak van de regering Michel en vóór een leefbare oude dag voor iedereen. Dat is een quasi verdubbeling van het aantal t.o.v. van de pensioenbetoging eind 2017. Ook op de BASF TBE merkten we een duidelijk grotere actiebereidheid onder de collega’s in vergelijking met de mobilisaties van de laatste 3 jaren. Uit een recente peiling van Securex blijkt dat 92% van de Belgen het niet ziet zitten om tot z’n 67-ste te werken. Het thema houdt mensen bezig en de bezorgdheid groeit.
Reeds vele jaren worden we bestookt met de zogezegde onbetaalbaarheid van de pensioenen; “omdat we allemaal ouder worden…” Niet alleen blijkt uit recente gegevens van Eurostat dat we minder lang gezond leven (in 2016 tot 63,75 jaar tegenover 64,2 jaar in 2015), het is ook pertinent onwaar dat onze huidige pensioenvoorwaarden in de toekomst niet meer betaalbaar zullen zijn. In 2014 gaven we 10,6% van ons Bruto Binnenlands Product (BBP) uit aan pensioenen. In 2020 zal dat 11,4 procent zijn. Dat plaatst het gegoochel met de “pensioenmiljarden” in perspectief tot de geproduceerde rijkdom. En dan blijkt het vooral om keuzes te gaan: straaljagers of degelijke pensioenen bijvoorbeeld…
Hoewel we over een zogenaamde “krachtdadige rechtse regering” beschikken, boekt minister van Pensioenen Daniel Bacquelaine (MR) weinig tot geen vooruitgang in het dossier over de zware beroepen. Een recente lijst van beroepscategorieën die bij de openbare diensten als “zwaar beroep” zouden bestempeld worden, onderhandeld door de minister met de overheidsbonden, werd door de ministerraad naar de prullenbak verworpen. Wegens té uitgebreid. De minister weet evenwel dat hij de kop van jut dreigt te worden onder de bevolking als hij zich aan de strenge en asociale richtlijnen van zijn regering houdt. Het “pensioensysteem met punten”, waar we reeds eerder over berichtten, werd sinds de massale betoging in mei reeds in de koelkast gestopt.
De regering staat onder druk van enerzijds haar broodheren – de werkgevers die ons langer willen doen werken – en anderzijds de werkenden en hun gezinnen die zich meer en meer bewust worden van de grootschalige pensioendiefstal. De recente betoging heeft in deze haar effect niet gemist.
Samen met jullie hopen we dat onze vakbondsleiders snel met een opbouwend actieplan komen dat ons in staat stelt zo veel mogelijk collega’s te mobiliseren om onze pensioenrechten te verdedigen en een einde te maken aan de opgelegde besparingswoede.
