Winning Behaviours?  Wij voelen ons niet aangesproken.

We kregen de afgelopen weken heel wat communicatie te verwerken. De alarmsignalen uit de chemiesector blijven aanhouden, met verschillende bedrijven die herstructureren en besparen. De pers staat er vol van. Ook BASF Antwerpen zet een tandje bij in de kostenreductie, zo bleek op de Bijzondere Ondernemingsraad van 26 november: €150 miljoen besparingen tegen 2028, vooralsnog zonder naakte ontslagen. Het plan om die doelstelling te halen is niet zo duidelijk.
Wat wel duidelijk is:

• Er zal voor €100 miljoen bespaard worden op personeel en onderhoud – de “vaste cash kosten”. Dat is 12,5% van de verwachte vaste cash kosten in 2028.
• Er zal voor €50 miljoen bespaard worden op “variabele kosten”.
• De verhouding bedrijfsinkomsten/omzet moet terug stijgen naar het niveau van 2016.
• Deze boodschap werd opgediend met een saus van de globale ‘Winning Ways strategie’ van de BASF-groep.

Men kan van het personeel van BASF Antwerpen veel vragen, maar onze scepsis laten varen is wel het laatste wat we zullen doen, zeker bij het ABVV – de kritische vakbond. Met de Europese chemiesector gaat het inderdaad niet goed. Twee oorzaken worden steeds terecht benoemd: concurrentie en dure energie.

Terwijl de VS de Europese bedrijven lokt met zakken vol dollars en Azië de aantrekkelijkste groeimarkt is, blijft de EU focussen op besparingen en de uitverkoop van alles wat publiek is. De koopkracht en de vraag zijn gedaald, de publieke infrastructuur en dienstverlening takelen verder af.

En iedereen betaalt te veel voor energie. De voornaamste oorzaak daarvan is de verschrikkelijke oorlog die begon in Oekraïne en nu ook het Midden-Oosten in brand zet. De Europese industrie lijdt dus onder hetzelfde beleid als de bevolking en heeft er alle belang bij om te ijveren voor vredesonderhandelingen en voor investeringen in betaalbare energie. Maar met de huidige politieke chaos in Duitsland en Frankrijk lijkt een sociaal, industrieel en buitenlands beleid dat de industrie en de vrede verankert verder weg dan ooit. En dan hebben we nog niets gezegd over de komende ambtstermijn van “the Donald”…

De Europese CEO’s blinken in die complexe context niet echt uit in verantwoordelijkheidszin door steeds hetzelfde riedeltje te blijven herhalen: meer subsidies en minder regels.

Om dan te komen aanzetten met “winning behaviours’’ voor het personeel? Wij voelen ons niet aangesproken. De voorgaande jaren zorgden wij voor de recordcijfers waarover iedereen nu zwijgt, zelfs tijdens een wereldwijde pandemie. We kennen de harde wetten van de markt: minder winst betekent harder werken, meer maken met minder en liefst voor een lager loon.

Het ABVV is dus waakzaam.
Wie bij BASF Antwerpen stelt dat er gestreefd moet worden naar snelheid in plaats van perfectie, dat kritiek en compromisbereidheid geen plaats hebben en dat de duimschroeven moeten worden aangedraaid, die zal de rode vakbond tegenkomen.

We zien het vandaag als onze voornaamste taak om volledige transparantie in de besparingsmaatregelen te krijgen: qua timing, qua verdeling over productie, onderhoud en de administratieve diensten, qua impact op de werkdruk.

We blijven waken over onze arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden en zullen elke afvloeiing in vraag stellen. We rekenen daarbij op input en steun van jullie, onze trouwe leden en militanten.

#LetsDoThis,

Samen Sterk