Sinds enige tijd zijn de directies op de site bezig met het uitrollen van een nieuw zorgbeleid. Het pakket aan maatregelen zou het werk “werkbaar” moeten houden, zeker naar het einde van de loopbaan toe. Daarnaast omvat het ook zaken rond re-integratie van langdurig zieken en ziekteverzuimbeleid.

De werkgevers stellen keer op keer dat het zorgbeleid “afgestemd” werd met de sociale partners. Hiermee willen ze de indruk wekken dat de vakbonden hun akkoord hebben gegeven over dit plan. Dit is echter niet het geval! Het zorgbeleid is een eenzijdig doorgevoerd beleidskader.

In de CAO 2016-2017 werd een werkgroep opgericht waar vakbonden en werkgevers zouden overleggen om tot een werkbaar eindeloopbaan te komen. De bedoeling was om hierrond uiteindelijk een CAO af te sluiten. Zover is het evenwel nooit gekomen. De uitermate strakke visie van onze directies op “kostenbeheersing” laat immers weinig ruimte om tot sociaal evenwichtige verbeteringen te komen. De verwachtingen bij de medewerkers over hun eindeloopbaan worden helemaal niet ingevuld met het zorgbeleid.

Op initiatief van het ABVV hebben de drie vakbonden begin juli een gezamenlijk statement uitgewerkt en overhandigd aan de werkgevers. De BASF TBE was immers verplicht om naar de overheid te rapporteren over haar maatregelen rond werkbaar werk, zoals afgesproken in een nationale CAO 104. Ze stelde dat het door haar uitgewerkte zorgbeleid tegemoet zou komen aan de doelstellingen van CAO 104. We hebben het statement als een “advies” van de vakbonden bij het dossier laten voegen.

In het statement hebben we onze voornaamste punten van kritiek op het zorgbeleid opgesomd. We geven hier een overzicht van de belangrijkste punten:

• De directies moeten stoppen met het zorgbeleid als een akkoord met de vakbonden voor te stellen.
• In CAO 104 wordt expliciet gevraagd om een werkgelegenheidsplan voor 45-plussers uit te werken. De doelgroep van het zorgbeleid zijn echter medewerkers van 55 jaar en ouder. Too little, too late.
• In het huidig beleidskader dreigen 55-plussers die voor “lichter werk” kiezen tot 2 functiecategorieën te verliezen. Jongere medewerkers dreigen zelfs meer dan 2 categorieën te dalen. Weliswaar krijgen 55-plussers een beperkte financiële compensatie. Een functiecategorie is voor een belangrijk deel een waardering voor geleverde prestaties en opgedane werkervaring. Een shiftmedewerker die kiest om lichter werk in dagregime uit te oefenen, verliest reeds zijn/haar shiftpremie. Wie een zekere anciënniteit heeft en kiest voor “lichter werk”, zou geen categorieën mogen verliezen wat ons betreft.
• Landingsbanen en SWT worden stelselmatig uitgehold. Een inclusief zorgbeleid zou zich o.a. toespitsen op het aanbieden van extra mogelijkheden – bovenop wat de overheid voorziet –, om minder te werken, mét financiële compensaties. Uiteraard met de nodige compenserende aanwervingen.
• De werkgevers leveren te weinig inspanningen om functies aan te bieden die voor medewerkers een uitweg naar lichter werk kunnen betekenen. Het “inbesteden” (insourcen) van jobs aan de gangbare loon- en arbeidsvoorwaarden op de TBE is daarbij deel van de oplossing.
• Het voorgestelde zorgbeleid bevat een luik “ziekteverzuim”. Wat ons betreft ligt de focus niet op preventie maar op interventie. Dit zet deur open naar een cultuur van “culpabilisering” van wie (herhaaldelijk) ziek wordt. We vragen dat het accent komt te liggen op een proactief zorgbeleid.

Het gezamenlijk statement van ABVV, ACV en ACLVB rond de ontoereikendheid van het zorgbeleid om aan de vereisten van de nationale CAO 104 (werkgelegenheidsplan oudere werknemers) te voldoen, kan je hier terugvinden.

Dit is een artikel dat werd gepubliceerd in "Over De Rooie" 12.