Dankzij de jongeren is het klimaatprobleem de voorbije weken hoog op de politieke agenda gezet. En terecht! Deze jongeren georganiseerd onder de noemer Youth for Climate vroegen de vakbonden zich aan te sluiten bij de internationale klimaatstaking van 15 maart.
Als ABVV scheikunde roepen we onze leden op om hieraan deel te nemen.
Concreet betekent dit dat we als ABVV, samen met enkele andere organisaties, om 11u samenkomen op het Astridplein. Na een korte actie nemen we dan de trein naar Brussel Noord om deel te nemen aan de betoging.
Om iedereen de kans te geven en het recht te geven aan deze actie deel te nemen is er door ABVV een stakingsaanzegging ingediend. Indien je wil ingaan op onze oproep geef dan, zo snel mogelijk, STA door aan je directe chef en verwittig ons via abvv@basf.com zodat wij je stakingsvergoeding in orde kunnen brengen. Je moet wel zelf voor een treinticket zorgen dat je nadien aan ons bezorgd voor terugbetaling.
Global Strike for Future - Brussel: het Facebook-event
Global Strike for Future - Antwerpen: het Facebook-event
Het klimaat is ook onze zaak
"Wij zijn een tegenmacht die de maatschappij probeert te veranderen", zei Miranda Ulens, algemeen secretaris van het ABVV, in een interview met de krant De Tijd. We doen dat door via collectieve actie en sociaal overleg te wegen op het beleid, zowel wat betreft de politieke beleidsmakers als de loon- en arbeidsvoorwaarden in een specifiek bedrijf. Omdat economie en politiek ten dienste van de mens moeten staan. En dus niet omgekeerd.
Voor een neoliberale ideologie, die steeds dominanter wordt, moet echter alles wijken voor de korte termijnwinsten. Niet alleen de mens maar ook de natuur wordt ondergeschikt deze ideologie. Een leefbare wereld is daarom ook de bekommernis van het ABVV. Opkomen en actie voeren voor een beter klimaat en milieu behoort dan ook tot de taken van de vakbond.
Als ABVV willen dat er dringend concrete sociale klimaatmaatregelen worden genomen. Maatregelen die eerder als doel hebben om meer overheidsinkomsten te generen dan om het milieu te verbeteren, zoals de invoering van allerlei taksen en belastingen, zijn asociale maatregelen waarvan de minst kapitaalkrachtigen de dupe zijn. Na tientallen jaren van onderzoek en ‘niet dwingende maatregelen’ is de vraag naar een duidelijk en radicaal milieubeleid zeer dringend.
Naar aanleiding van de deelname van de Algemene Centrale van het ABVV aan de internationale klimaatstaking, schreef de nationale voorzitter, Werner Van Heetvelde, een brief die deze beslissing kadert. Je kan de brief hier terugvinden.
Het klimaat is ook zaak van de (scheikundige) industrie
Er worden jaarlijks miljarden tonnen broeikasgassen uitgestoten door het verbranden van fossiele brandstoffen in de industrie. De constante toename van transport van goederen over de weg is een grote vervuiler. De organisatie van mobiliteit en logistiek is verre van optimaal. Nog steeds zijn veel industriële processen erg milieubelastend en wordt een afvalberg gecreëerd die steeds groter wordt.
De scheikundige industrie wordt vaak met de vinger gewezen als "de grote vervuiler in België". Zeker niet geheel onterecht. Toch zijn er, ook door de bedrijven van de BASF TBE, de voorbije jaren inspanningen gedaan om de impact op het milieu te beperken. Deze inspanningen moeten zeker blijven genomen worden en kunnen, op termijn, zelfs uitgebreid worden naar productieprocessen die bijna koolstofvrij zijn.
Nu reeds worden er nieuwe investeringen gedaan waarbij de CO2 uitstoot bijna nul is. In landen waar de overheid dit verplicht, blijkt dit geen probleem te zijn voor de scheikundige industrie. In tegenstelling tot veel andere landen heeft de Belgische/Vlaamse overheid dit echter nog niet opgelegd.
In de vele onderzoekscentra in de scheikunde worden producten ontwikkeld die als valabel alternatief kunnen dienen voor de vele plastiek soorten, én die tegelijkertijd ook duurzaam en recycleerbaar zijn. Allerlei methoden voor de opwekking van alternatieve energie zijn in ontwikkeling. Helaas blijft het wachten tot al deze innovatieve ontwikkelingen in praktijk worden omgezet.
De scheikundige nijverheid heeft de sleutel in handen om verdere vernietiging van milieu en klimaatverandering tegen te gaan! Waarom gebeurt er dan zo weinig? De overheid gaat er vanuit de industrie wel zelf met oplossingen zal komen.
Door het achterwege blijven van duidelijke bindende maatregelen voelt de industrie zich nog niet geroepen om productiemethodes aan te passen of om af te zien van fossiele grond/brandstoffen. Waarom zou men investeringen doen zonder dat ‘de concurrent’ verplicht wordt deze ook te doen? Door allerlei doelstellingen en charters te ondertekenen tonen zij wel hun bereidheid.
Dat tewerkstelling in de scheikundige sector verloren zou gaan door milieumaatregelen is een theorie van mensen die de sector niet kennen. Het is juist deze sector die potentieel de grootste ontwikkeling kan maken. Het is dan ook de verantwoordelijkheid van de politieke beleidsmakers om de middelen vrij te maken opdat onze samenleving kan getransformeerd worden tot een CO2-neutrale economie tegen 2050. Middelen die niet gezocht moeten worden bij de werkenden. Om dit nu politiek mogelijk te maken is collectieve actie nodig, aangevuurd door het enthousiasme van de tienduizenden jongeren die nu al weken protesteren.
